1821, Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Η Ελληνική ψυχή φλογισμένη με τον αέρα της ελευθερίας, οπλισμένη με το αίμα των ηρώων προγόνων της, με του Αχιλλέα το ξίφος στα χέρια και του Λεωνίδα το θάρρος στην μάχη, θεριεύει μέχρι να αποτινάξει τον ζυγό και να αποκεφαλίσει το τέρας της σκλαβιάς.



Το 1821 έλαμψε ως θεϊκή αστραπή μέσα σε κάθε Έλληνα, γέμισε με μανιασμένο αέρα τα στήθη, το χέρι ατσάλωσε σαν του μαχαιριού την κόψη, το ξίφος βγήκε από το θηκάρι της ιστορίας για να σμίξει ουρανό και γη, να γίνουν τα πεδία της μάχης τόποι αχώρητοι, σινιάλα της αιωνιότητας στον χρόνο.
Εκεί έσμιξαν φωτιά και αγάπη, εκεί ο Κολοκοτρώνης πήρε της Αθηνάς την υπόσχεση για νίκη και ο Νικηταράς της Παναγιάς την χάρη, στην μάχη επάνω εκείνοι οι ήρωες δεν έβλεπαν τον τρομερό εχθρό, αλλά ατένιζαν την κορυφή του Ολύμπου που χαρίζει την αιώνια δόξα.
Αθάνατα τα πεδία των μαχών που έδωσαν την νέα γη της ελεύθερης πατρίδας, το αίμα εκείνο που τα πότισε ποτέ δεν στέγνωσε, έβγαλε ρίζες και ύψωσε βλαστούς στον χρόνο, άπλωσε την υγρή σκιά του σε κάθε εκατοστό γης ελληνικής και ακόμα ποτίζει με ελευθερία την καρδιά του Έλληνα.

Οι Έλληνας ποτέ δεν δείλιασε στην μάχη, δεν θέλησε ποτέ να ζήσει στα σκοτάδια, δεν ξέχασε την θεϊκή του μήτρα που τον έστεψε με την δάφνη στο μέτωπο και τον ήλιο στο βλέμμα, αρκεί μια σπίθα μόνο να αστράψει στην ψυχή για να συντρίψει ξανά τον τύραννο, να δώσει και πάλι στον κόσμο τον αιώνιο Λόγο που η Νέα Τάξη με το Great Reset θέλει να αφανίσει…

Αργύρης Καραβούλιας 
25 Μαρτίου 2022

Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης, δηλαδή Ημέρα Παγκόσμιας Ποίησης.


Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης σήμερα,
δηλαδή Ημέρα παγκόσμιας ποίησης.



Κάτι που δεν έκανε ποτέ η πραγματικότητα, δηλαδή η μορφή των ανθρώπων στον χρόνο, είναι να συνάψει συμβόλαιο ειρήνης με την ποίηση, να αφήσει τις λέξεις που ποτίζει το αίμα της τέχνης να βλαστήσουν στον κόσμο και το αύριο να λάμψει σαν ήλιος αρχαίος.

Η ποίηση δεν σκύβει το κεφάλι στην δυναστεία, λέει όχι στο ψέμα που φουντώνει τριγύρω και θέλει να πνίξει την αλήθεια, η ποίηση σού χαρίζει τον άστατο χορό της και γίνεται άλμα στην ελευθερία.

Ζεις την ποίηση σημαίνει ζεις εκτός των ορίων που επιβάλλουν οι ψυχρές εξουσίες, τα μαύρα ιερατεία, οι σιδερένιοι εχθροί του ανθρώπου.

Η ποίηση δεν είναι η γιορτή μιας μέρας, αλλά η αιώνια μέρα μιας ατέλειωτης γιορτής.

 

Ας αφυπνιστούμε στην ακοίμητη πηγή της….

Αργύρης Καραβούλιας

#poetry #poetrycommunity #poet #poem #poets #poetsociety #poetryislife #poetrybook #writer #writercommunity

Η τέχνη είναι η αλήθεια...ενάντια στη λήθη.

Η τέχνη είναι η αλήθεια, η αυγινή μορφή του κόσμου που φωτίζεται από τις σελίδες των ανθρώπων που κατ-έγραψαν την αγωνία τους… συνομιλώντας με το άπειρο.

Στην φρικτή σκιά του πολέμου, στην επέλαση της νέας βαρβαρότητας όπου εμβόλια, επισιτιστικές κρίσεις, κλιματικά lockdown, ενεργειακός στραγγαλισμός, ωθούν προς το παγωμένο αύριο, εκεί που η Νέα Τάξη Πραγμάτων επιχειρεί την θριαμβολογία της, ο άνθρωπος έχει χρέος να παραμείνει ζωντανός επικοινωνώντας με την πνευματική ζωή.


Έχει χρέος να αντισταθεί στην καταδίκη του ανοίγοντας το μυαλό του στην Γνώση και στην Συνειδητότητα.

Αργύρης Καραβούλιας

ΓΥΝΑΙΚΑ -ΤΟ ΑΙΘΕΡΙΟ ΑΡΩΜΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ


Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας αδράξτε την ευκαιρία και εντρυφήστε ακόμα περισσότερο στην γυναικεία γραφή, διαβάστε γυναίκες συγγραφείς και περιπλανηθείτε στην πιο γλυκιά διανοητική περιπέτεια.




Ερχόμενοι σε επαφή με την γυναικεία φύση μέσα από την δική της υπο-γραφή, θα βρείτε συναρπαστικούς τόπους για να γνωρίσετε και θα ανακαλύψετε μοναδικούς θησαυρούς του πνεύματος.

Η γυναίκα ασφαλώς δεν χρειάζεται ειδική μέρα εορτασμού σε κάποιο καταχωρημένο εορτολόγιο, είναι η ίδια η μέρα του κόσμου που ανατέλλει την άφιξη του όντος...

Προσφέρει με την σύμφυτη σοφία της την ανάγνωση της πλευράς εκείνης του κόσμου που εδρεύει η αλήθεια, η γυναίκα-ροή που ξεκλειδώνει τα μυστικά της δημιουργίας με την άπειρη κατα-νόησή της...


Γυναίκα Φαντασία, Ευλογία της ύπαρξης που ριζώνει στο πνεύμα για να γεμίσει με τα ανθισμένα της δώρα την ζωή, φαντασία γυναίκα που συνεχίζει να εγείρει με το διαμαντένιο της ραβδί την συνείδηση διανοίγοντας το ανθρώπινο στοιχείο στην μαγική του διάσταση.

Η φαντασία, αιώνια πλευρά του θηλυκού, γίνεται ο γόνιμος τόπος που πάνω του βλασταίνει το δέντρο της συνείδησης που θα δώσει τους ηδείς καρπούς της γνώσης.

Γυναίκα Μούσα, η ολολαμπής μορφή που ξεχύνεται σαν φωτεινός άνεμος από τον Όλυμπο του κόσμου για να εμφυσήσει στην καρδιά και στον νου την έμπνευση, να δώσει στους καλλιτέχνες, - σε όσους δηλαδή δεν έχασαν την πρωταρχική κλίση στην ενατένιση του ωραίου - , τον τρόπο να συνυπάρχουν με την άλλη πλευρά της σελήνης, να συνομιλούν με τα άλικα σύννεφα στους ουρανούς, να ματώνουν μαζί με τα τριαντάφυλλα στα διάκενα του χρόνου…


Γυναίκα Πέρασμα, σημείο διολίσθησης στην ψυχή των πάντων, εκεί που το παλλόμενο φως των πραγμάτων δεν συμπυκνώνεται σε ερμηνείες και σε οριοθετήσεις, εκεί είναι που η γυναίκα με την ανεπαίσθητη δόνησή της συμμετέχει στην κοσμική εξέλιξη πέρα και έξω από τα παιχνίδια κυριαρχίας που επιβάλλουν τα ανδροκρατούμενα μοντέλα επιβολής.

Γυναίκα, όνομα και σύμβολο, αίσθηση και διαίσθηση, φαντασία και όνειρο, τόπος που πάνω του χορεύουν τα αστρικά σμήνη των προσδοκιών μας, νόστος που ενσταλάζει στην μήτρα της ύπαρξης τον ερχομό στην παντοτινή μας Ιθάκη, δηλαδή τον ύψιστο προ-ορισμό μας.

Δεκάδες βιβλία είναι γραμμένα από γυναίκες που έδωσαν με την γραφή τους ένα καινούργιο σύμπαν κατανόησης, γυναίκες συγγραφείς, ποιήτριες, επιστήμονες, κοινωνικές ακτιβίστριες, βιβλία γραμμένα μέσα από διαφορετικές οπτικές και προσεγγίσεις.

Αργύρης Καραβούλιας